ره نگاران/ این روزها حساسیت عجیبی در بین مردم کشورمان نسبت به هجوم و مهاجرت بی ضابطه میلیون ها افغانی برای زندگی و کار در ایران ایجاد شده و در هر محفلی صحبت از ایرادات و اشکالات این مدل مهاجرت میشود؛ خاصه اینکه رفتار و کردارهای ضداخلاقی برخی از افغانی ها مزید بر علت شده است. متاسفانه افغانی ها به دلایل زیادی از جمله وضعیت بد اقتصادی، جنگ، درگیریهای داخلی، قوانین سفت و سخت طالبان و… زندگی در ایران را به زندگی در کشورشان ترجیح می دهند و طی دهه های اخیر نیز به دلیل اختلافات اقوام افغان و جنگ های داخلی و خصوصا دخالت کشورهای روسیه ( شوروی سابق) و آمریکا در امور داخلی و تشکیل حکومت ها و دولت های دست نشانده که شرایط نامطلوبی برای زندگی در این کشور ایجاد کرده اند، بحث فرار و یا مهاجرت را به فکر و ذهن مردم این کشور انداخته اند!
متاسفانه پس از انقلاب مهاجرت افغانی ها به ایران شدت گرفته و طبق آخرین آمار غیر رسمی چیزی حدود ۱۵ میلیون افغانی در شهرهای مختلف کشورمان به کار و زندگی مشغول هستند و آنطور که این روزها از گوشه و کنار شنیده می شود بر اثر تنش ها و حساسیت های موجود، دولت تصمیم به اخراج مهاجران افغانی که بدون مجوز و هیچ مدرکی در کشورمان حضور دارند، شده و طی شهریورماه حدود ۲ میلیون افغانی غیر مجاز دستگیر و به افغانستان بازگشت داده شده اند. البته این همه ماجرا نیست و این قصه سر دراز دارد ، چرا که افغانی ها در همه مشاغل حضور دارند و کارهایی را انجام میدهند که مردم ایران و نیروی کار جوان داخل کشور بدان امور مشغول نمیشوند و برخی صنوف بالاجبار دست به دامن افغانیها می شوند و از آنها بهره میبرند؛ مثلا گفته میشود ۸۰ درصد بازار کیف و کفش کشوردر تسخیر آنهاست و حتی بدون مجوز هم در حال فعالیت هستند.
آنطور که گفته و شنیده می شود سالانه مبلغ ۱۰میلیارد دلار هزینه نگهداری افغانها در ایران است و این یعنی اینکه چه سرمایه زیادی از بیت المال صرف نگهداری و حمایت از ملت کشور دیگری در ایران می شود.
ایروانی، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در همین رابطه می گوید: بیش از ۶ میلیون تبعه افغانستان در حال حاضر در ایران زندگی میکنند و هزینه سالانه آنها بیش از ۱۰ میلیارد دلار است؛ البته آقای نماینده توضیح ندادند که این آمار مربوط به اتباع خارجی مجاز است یا غیر مجاز؟! چرا که آمارهای موجود و البته غیر رسمی از تعداد حضور بیشتری مهاجر افغان در کشورخبر می دهد که این خود آغاز یک ماجرای دیگری است!
به هر حال به دلیل بی توجهی و کم دقتی متولیان به اتباع بیگانه و حضور بی حد و مرز آنها در خاک کشورمان، کار را به جای رسانده که هم اکنون در استان گیلان نیز تعداد زیادی کارگر افغانی در کارخانجات و کارگاه های کوچک و بزرگ مشغول به کار هستند و این یعنی صف بیکاران ایرانی طولانی تر می شود! حال بماند که نیروهای کار و جوانان کشورمان هیچ علاقه و انگیزه ای برای کارهای خدماتی ندارند ولی افغانی ها به هیچ شغلی “نه” نمی گویند و هم اکنون در اکثر کارخانجات برنجکوبی استان گیلان دانشجویان افغانی کارهای خدماتی را انجام میدهند و صاحبان این کارگاه ها هم از این وضعیت راضی هستند؛ چرا که هم حقوق کمتری میدهند و کار بیشتری از آنها انتظار دارند، ضمن اینکه مشکلات میعشت و بیمه و مالیات هم هم نداشته و حتی چون مکانی برای خواب و آرامش هم ندارند در همان کارخانه ها و کارگاه های خصوصی شب را به صبح میرسانند و در واقع نگهبان بی اجر و مواجب آنجا هم هستند.
بهرحال همه این موارد و اشکالات مهاجرت بی رویه افغان ها به ایران سوای اینکه آسیبی به فضای کسب و کار داخلی وارد میکند و باعث جو روانی بدی در جامعه می شود مبین این واقعیت است که متولیان و دست اندرکاران در عین بی برنامگی و کم توجهی به مقولات مورد اشاره فضای کسب و کار داخل کشور را به آسانی در اختیار اتباع بیگانه قرار می دهند و شوربختانه این سیکل نامطلوب و معیوب بعید است به زودی هم حل و فصل شود!
- نویسنده : کریم خورسندی
- منبع خبر : پایگاه خبری ره نگاران