ره نگاران/ سیل بی سابقه در رشت، بار دیگر نقاط ضعف مدیریت شهری و عدم برنامه ریزی پیشگیرانه در مواجهه با بحرانهای طبیعی را آشکار کرد.
با وجود هشدارهای هواشناسی درباره بارشهای سنگین و احتمال آبگرفتگی، اقدامات مؤثری برای جلوگیری از خسارات انجام نشد. حضور میدانی استاندار گیلان پس از وقوع سیل اگرچه نشان دهنده دغدغه مسئولان است، اما پرسش اصلی اینجاست: چرا تدابیر اساسی پیش از فاجعه اندیشیده نشد؟
سازمان هواشناسی کشور روزها پیش از وقوع سیل، درباره بارشهای شدید و احتمال آبگرفتگی در گیلان هشدار داده بود. با این حال، اقداماتی مانند لایروبی کانالهای آب، تقویت سیستم زهکشی یا آماده باش نیروهای امدادی به طور جدی انجام نشد.
استان گیلان به دلیل اقلیم مرطوب و موقعیت جغرافیایی، همواره در معرض سیل است، اما هنوز سامانه هشدار سریع سیل، طرح تخلیه اضطراری محلات پرخطر یا آموزش شهروندی برای مقابله با بحران به طور کامل اجرایی نشده است.
حضور استاندار و تیم مدیریتی پس از سیل گرچه ضروری است اما نمیتواند جایگزین برنامه ریزی پیشگیرانه شود.
سیل رشت نه یک «حادثه غیرمترقبه» که نتیجه بیتوجهی به مدیریت ریسک و پیشگیری بود. شعار «پیشگیری بهتر از درمان است» تنها زمانی محقق میشود که مسئولان به جای عکسالعملهای نمایشی پس از بحران، به برنامه ریزی بلندمدت و اجرای قوانین محیط زیستی پایبند باشند. مردم گیلان حق دارند بدانند چرا هشدارها به عمل تبدیل نمیشود و چرا هر بار باید تاوان غفلت را با جان و مال خود بپردازند.
- نویسنده : فرهاد خراسانی
- منبع خبر : پایگاه اطلاع رسانی ره نگاران