ره نگاران/ در رسانههای ایران برخی عبارات و جملات به طور مکرر استفاده میشوند که ممکن است برای بخشی از مردم به دلایل مختلف از جمله تکرار زیاد، عدم انطباق با واقعیت های روزمره، یا احساس نمایشی بودن، تداعی کنندهٔ حس خوبی نباشند. برخی از این موارد عبارتنداز:
🔹️”بازدید سرزدهٔ مسئولان” که مردم اغلب معتقدند این بازدیدها از پیش برنامه ریزی شده و نمایشی است
🔹️”حرکت نمادین” مثل کاشت درخت یا پاکسازی یک منطقه به صورت نمادین که ممکن است به عنوان اقداماتی بدون پیگیری جدی قلمداد شود
🔹️”جشنواره فرهنگی و هنری” که با وجود اهمیت فرهنگی، گاهی به عنوان ابزاری برای گزارش فعالیتهای ظاهری نهادها تلقی میشوند
🔹️”همایش علمی و تخصصی با حضور مقامات” که ممکن است به جای تمرکز بر نتایج عملی، بیشتر جنبهٔ تشریفاتی داشته باشند
🔹️”تشکیل ستاد ویژه” که تکرار این عبارت بدون ارائهٔ نتایج ملموس ممکن است باعث بی اعتمادی شود
🔹️”تشدید برخورد با مفاسد اقتصادی” که با تکرار بدون نتیجهٔ محسوس، ممکن است به عنوان وعده های توخالی برداشت شود
این عبارات عموماً به دلیل تکرار، کلی گویی، یا فاصلهٔ محسوس بین گفتار و عمل، ممکن است برای بخشی از جامعه جذابیت یا اعتبار نداشته باشند. البته این موضوع لزوماً به معنای نادرست بودن محتوای این گزاره ها نیست، بلکه بیشتر ناشی از شکاف بین گفتمان رسمی و تجربهٔ زیستهٔ مردم است.
- نویسنده : فرهاد خراسانی
- منبع خبر : پایگاه اطلاع رسانی ره نگاران