ره نگار/ به بهانه سالروز درگذشت زنده یاد مهندس روح اله قهرمانی چابک استاندار مردمی گیلان و سفیر کبیر ایران در کشور کویت که با خدمات بیشمار برای مردم گیلان نام نیکی از خود بر جای نهاد. حکایت نانوشته و مکرر کمبودهای استان گیلان پایانی نبوده وشرح و بیان آن نیز قصه تازه ای نیست […]
ره نگار/ به بهانه سالروز درگذشت زنده یاد مهندس روح اله قهرمانی چابک استاندار مردمی گیلان و سفیر کبیر ایران در کشور کویت که با خدمات بیشمار برای مردم گیلان نام نیکی از خود بر جای نهاد.
حکایت نانوشته و مکرر کمبودهای استان گیلان پایانی نبوده وشرح و بیان آن نیز قصه تازه ای نیست و از دیر باز و سالیان دور نقیصه های مختلف حدیث مستمری بود که مردمان این خطه را رنج می داد.
تاریخ درخشان سده اخیر این جرگه خود حکایت از راد مردانی دارد که هر یک به نوبه و سهم خویش اولویت خیر خواهی در رفع نیازهای مردمان این دیار دانسته‌اند و از این میان نیک‌مردی به نام روح اله قهرمانی چابک ثبت گشت و در دفتر خدمت این سامان نقش بست و در ردیف مردانی قرار گرفت که اولویت آنها رفع مشکلات مردمانی بود که عاشقانه دلش برای آنان می تپید، خدمات شایان این طیف از بزرگ مردان هرگز فراموش شدنی نیست.
این بود که بی‌هیچ چشمداشت و توقعی به دور از تفاخر و ریا برای رفع کمبودهای استان همت گماشت و ضمن شناسایی و با توجه به نوع کمبودها برای گیلان ضروری دانست و عزم خویش را برای مشکلات جزم کرد.
یقینا مردم گیلان هرگز از یاد نخواهند برد که همواره به دلیل مشکلات فراوان استاندار فقیدشان با تلاش شبانه روزی توانست به این دیار خدمت بی منت داشته باشد.
از این رو مهندس روح اله قهرمانی استوار به میدان آمد تا کوله باری بس سنگین از درد را از دوش مردم رنج دیده این سرزمین بردارد.
استاندار مردمی با اقدامات شایسته و بجا از درد دیرینه مردم این خطه تا حدودی زیادی کاست و در حد توان خود از انجام کار خیر دریغ نورزید.
اکنون در آستانه سالروز درگذشت این مرد پاک‌نیت و نیکوکار، شایسته است ضمن ارج نهادن به خدمات ارزنده او در صدد نکوداشت وی بر آییم و یادش را همیشه پاس داشته و راهش را تداوم بخشیم و دامنه نکویی این مرد بزرگ را آشکار سازیم.
نیکوست تندیس کسانی‌که بنیاد مردم داری را بنا نهادند و با سخاوتمندی سمبل و نماد مهر و عاطفه گشته اند، در یکی از میادین شهر در معرض دید مردمانی قرار گیرد که با رویت تندیس این‌نیک مردان یاد آنها را با ذکر فاتحه ای قرین سازند.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
- نویسنده : ماندانا پرویزی آسیابری/ روزنامه نگار
- منبع خبر : پایگاه اطلاع رسانی ره نگاران
